கடைக்குச் சென்ற ஜனனியின் வருகைக்காக காத்துக் கிடந்தனர் ராகினியும் அவரது தாய் மஞ்சுளாவும்.நேரமாகிக் கொண்டிருந்தது ...ராகினியின் அ
நேரம் இரவு 12:30.சிறிதும் சொதப்பல் இல்லாமல், வேலைக்காரன் சோமு மற்றும் வாட்ச்மேன் சண்முகம் ஆகியோர் உதவியுடன், தங்கள் முதலாளி நீலகண்டன் ஐயாவின் முக�
ஒரு போதும்மக்கள் பொறுத்துக் கொள்ள மாட்டார்கள்...தனிமனினாய்தனி ஒருவனிடம்�
விடுமுறை வந்தாலேபாட்டி வீட்டுக்கு பறக்கும்பட்டாம்பூச்சியாவோம்..நாங்கள் போனதும்
வீட்டிற்குள் நுழைந்த வாசுதேவன் தன் மகன் குமாரிடம், "என்னப்பா... ஏழெட்டு காலேஜுக்கு அப்ளிகேஷன் போட்டிருந்தியே அட்மிஷன் கார்டு வந்திருக்கா?"
ராமநாதனுக்கு சோதிடத்தில் அதிக நம்பிக்கையுண்டு.நல்லது, கெட்டது எல்லாவற்றுக்கும் நாள், நட்சத்திரம் பார்க்கக்கூடியவர்.வீட்டுக்கு வெளியே செ�
"ஏங்க... இந்த வருடம் கோடை விடுமுறைக்கு என் மூத்த அக்கா சாவித்திரி வீட்டுக்கு நம்ம ரெண்டு குழந்தைகளையும் அழைத்துக் கொண்டு போகலாம்ங்க!" என்று ஈஸ்வரி கேட்க.
உதைப்பந்து விளையாடி வியர்வையில் குளித்த கசகசத்த உடலுடன், ஊஞ்சலில் அமர்ந்து தொலைபேசியை நோண்டிக் கொண்டிருந்த நீலாம்பரியின் மடியி
தொழிற்சாலையில் மதிய உணவிற்கான சங்கு ஒலித்ததும் முதல் ஆளாக வெளியேறி சைக்கிளை எடுத்துக் கொண்டு வேகமாய் வீட்டை அடைந்தான் குமார். அவனுக்காகக் க
( அன்னையர் தினம் - குறுங் கதை) அந்த தனியார்பள்ளியில் மதியம் உணவு இடைவேளைக்கு மணியடித்ததும், பட்டாம்பூச்சிகள் போல் மாணவ மாணவியர் பறந்து வந்து அந்த விளையாட்டுத